Hoofdstuk 14
Mijn baas is weer onuitstaanbaar. Ik sta nog niet binnen en:“Waarom heb je de wc’s niet schoongemaakt?” Hij keek me met een zure, hooghartige blik aan. Mijn tegenwerping dat dit niet in mijn contract stond, wimpelde hij af met 'nonsens'. Als ik echt wat wilde bereiken moest ik verder gaan dan wat er in mijn contract stond. “Even voor de duidelijkheid. Zolang de interieurverzorgster ziek is, is het jouw taak om de wc’s schoon te houden. Oh ja, en nu als een haas die wc’s schoonmaken, hup, hup, aan de gang jij!”
Nou ook goedemorgen mompel ik tegen zijn rug als hij wegloopt. Ik haat die gast, hij is een hork. Als deze zaak van mij was, zou ik het heel anders aanpakken.
Nou ook goedemorgen mompel ik tegen zijn rug als hij wegloopt. Ik haat die gast, hij is een hork. Als deze zaak van mij was, zou ik het heel anders aanpakken.
Gelukkig krijg ik al weer snel het ritme te pakken, terwijl ik de dames help zich optima forma te voelen. Elke keer als er een blij de zaak uitloopt, krijg ik een enorme kick. Daarom houd ik ook van dit werk. Het is zo ongelooflijk leuk! Alleen jammer dat die eikel hier ook nog rondloopt. Misschien heeft hij wel een klein beetje gelijk in het verder gaan dan je contract aangeeft, maar dat gesnauw en gebitch. Echt een valse nicht. Nou niet denken dat ik een hekel heb aan homo's, nee, maar wel aan valse mensen. Bah!
Voor ik het weet is de dag voorbij en zit ik in mijn eentje thuis te sippen. Ik ben onrustig en voel me alleen. Het eten krijg ik niet naar binnen en het smsje van Dennis maakt dat ik hem nog meer mis.
Volgens mij heb ik afleiding nodig, nog een keertje naar de Dark Angel? De muziek daar was echt vet. Waarom ook niet? Ik hijs me in een speciale outfit. Leren shorts, gave panty en een spannend topje. Ik kijk nog even in de spiegel of het niet allemaal te spannend is. Volgens mij zou Dennis dit wel kunnen waarderen.
In de club is het een beetje leeg, geen wonder natuurlijk op een doordeweekse avond. De muziek golft door de ruimte en de mensen die er al zijn, staan lustig te swingen. Voordat ik de dansvloer opstap, kijk ik eerst een beetje rond. Weinig soeps qua publiek, een paar meiden met veel te veel make-up die aanstellerig staan te doen en giechelen. Nou nee. Dan een oude goth met een zonnebril op. Wat heeft die? Lekker interessant doen met die bril? Blote borst onder openhangend overhemd. Ook niet echt spannend. Nog een andere vage gast, met een broek waarvan het kruis ergens halverwege zijn benen hangt. Ik krijg de associatie van een kleuter met een volle luier. Ik besluit dat ik voor het dansen ga en niet voor de leuke kennissen die ik hier kan opdoen. Trouwens, de muziek staat toch te hard om diepzinnig te kunnen converseren.
Tussendoor ga ik even wat te drinken halen. Als ik me op een kruk hijs en de barkeeper aanspreek, word ik op mijn schouder getikt.
'Hee, hallo! Wat doe jij hier?'
Stik, die stem, ik kijk over mijn schouder en kijk in het gezicht van Rachel, mijn voormalige huisgenoot. Ander kapsel, een dikke laag make-up die haar een oude en verbitterde uitstraling geven. Mijn blik zakt iets. Ze ziet er ronduit verloederd uit met een te strakke mini en een te laag decollete. Haar tieten vallen er zowat uit, haar tepels zichtbaar. De man achter haar kijkt verlekkert geil naar haar borsten. Uwgh. Rachel lacht me stralend toe, maar het valt me op dat haar ogen niet meedoen.
Ze hijst zich op de kruk naast me wat gepaard gaat met onhandig gedoe. Een giechel ontsnapt en ze kirt 'Wat zijn die kruksteunen toch glad' en lonkt naar de barman. Onverstoorbaar schuift hij een drankje naar haar toe. Ze stoot me aan en deelt mee dat hij precies weet wat ze wil, met een knipoog naar de barman. Hij verbrijzelt de illusie gelijk. 'Je mot nog betalen dame en volgens mij zit je al aan je tax!' Rachel doet of ze het niet gehoord heeft en vraagt liefjes hoe het met me gaat. Nou goed wel. 'Nee, vertel!' Ze doet vreselijk enthousiast tegen mij en ik heb geen idee waar ik dat aan te danken heb, na al die tijd. Ik probeer zo weinig mogelijk te vertellen.
'Hee, hallo! Wat doe jij hier?'
Stik, die stem, ik kijk over mijn schouder en kijk in het gezicht van Rachel, mijn voormalige huisgenoot. Ander kapsel, een dikke laag make-up die haar een oude en verbitterde uitstraling geven. Mijn blik zakt iets. Ze ziet er ronduit verloederd uit met een te strakke mini en een te laag decollete. Haar tieten vallen er zowat uit, haar tepels zichtbaar. De man achter haar kijkt verlekkert geil naar haar borsten. Uwgh. Rachel lacht me stralend toe, maar het valt me op dat haar ogen niet meedoen.
Ze hijst zich op de kruk naast me wat gepaard gaat met onhandig gedoe. Een giechel ontsnapt en ze kirt 'Wat zijn die kruksteunen toch glad' en lonkt naar de barman. Onverstoorbaar schuift hij een drankje naar haar toe. Ze stoot me aan en deelt mee dat hij precies weet wat ze wil, met een knipoog naar de barman. Hij verbrijzelt de illusie gelijk. 'Je mot nog betalen dame en volgens mij zit je al aan je tax!' Rachel doet of ze het niet gehoord heeft en vraagt liefjes hoe het met me gaat. Nou goed wel. 'Nee, vertel!' Ze doet vreselijk enthousiast tegen mij en ik heb geen idee waar ik dat aan te danken heb, na al die tijd. Ik probeer zo weinig mogelijk te vertellen.
'En hoe gaat het met de liefde?', vraagt ze langs haar neus weg. 'Hoezo?' Ik houd me van de domme. Nou, ze had me gezien gisteren met Dennis in een innige slowdance. 'Jullie waren wel erg klef! Het zag er echt schattig uit, maar nou ja. Ik ken de reputatie van Dennis en die.. Tja, Dennis is totaal onbetrouwbaar, hij gebruikt vrouwen en dumpt ze dan.' 'Ik weet waar ik over praat hoor', verzekert ze mij. Dat had hij ook met haar gedaan. Hij had haar laten zitten toen ze zwanger was. 'Oh, je hebt een kind dus?', vraag ik. 'Welnee hoor, wat denk je zelf. Ik heb zo mijn methodes om ervan af te komen.' Ze ziet hoe ik kijk en gaat door met 'Ik moest wat toen hij me in de steek liet.'
Ineens kwam mij het gesprek van eergisteren voor de geest. Het telefoongesprek dat ik ongewild gehoord had. Reeschj was dus Rachel! Aha. Er zitten vast wel twee kanten aan dit verhaal, jammer dus dat Dennis er niet is. Maar ik had genoeg ervaring opgedaan met de streken van Rachel in de instelling. Op zijn zachtst gezegd was ze altijd al eigenaardig, met woedeaanvallen, gemene streken en manipulaties.
Ik zei dan ook: 'Vreemd, ik had totaal niet die indruk van Dennis, maar wat goed van je om mij dat te vertellen. Mooi dat ik nu gewaarschuwd ben.' Ik laat in het midden voor wie ik gewaarschuwd ben. Laat haar maar haar eigen verkeerde
conclusie trekken. Mijn dronken buurvrouw aan mijn andere zijde bemoeit zich er ook mee. 'Gemeen niet, van hem, sooo sielig!' Haar walmende adem komt me tegemoet. Mijn cocktail - alcoholvrij - staat me ineens tegen. Sterker nog, verkeerde dag, verkeerd publiek.