Hoofdstuk 12
Waar zat ik met mijn kop? Uitgaan met Dennis? Volgens mij is het een héél slecht idee. Daarbij komt dan nog het uitzoekwerk. Ik neem onmiddellijk een besluit, maar helaas krijg ik de voicemail van Dennis. Ik spreek een boodschap in, hoewel ik er niet zeker van ben dat hij de boodschap ook op tijd krijgt. Ik wil niet dat Dennis hier komt, maar ondertussen zie hem voor me met zijn mooie blauwe ogen. Sexy Dennis. Moet ik hem dan maar in mijn bed sleuren, zodat die obsessie tenminste voorbij is? Mama! fluister ik. Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op. Mijn moeder heb ik nooit gekend al heb ik haar nu meer nodig dan ooit. Ik mis haar.
Enige uren later ben ik gekleed in een vrolijk jurkje Niet overdreven sexy, niet overdreven sjiek, maar voor mijn doen wel erg vrouwelijk. Ik wacht vol spanning op zijn komst. Nadat ik drie keer de voicemail kreeg, heb ik me erbij neergelegd dat hij komt. Dan zie ik hem aan komen lopen, met een grijns op zijn gezicht, een bos bloemen en een fles wijn onder zijn arm.
'Hoi,' zeg ik wat ongemakkelijk.
Enige uren later ben ik gekleed in een vrolijk jurkje Niet overdreven sexy, niet overdreven sjiek, maar voor mijn doen wel erg vrouwelijk. Ik wacht vol spanning op zijn komst. Nadat ik drie keer de voicemail kreeg, heb ik me erbij neergelegd dat hij komt. Dan zie ik hem aan komen lopen, met een grijns op zijn gezicht, een bos bloemen en een fles wijn onder zijn arm.
'Hoi,' zeg ik wat ongemakkelijk.
'Leuk ziet het er hier uit. Je hebt er echt iets moois van gemaakt.' Hij knikt goedkeurend terwijl hij wat rondloopt en rondkijkt.
Dan stapt hij op me af en geeft me een flauw zoentje op mijn wang. Weer krijg ik het heel warm, maar Dennis merkt het niet of tenminste hij doet alsof. Hij neuzelt over koetjes en kalfjes, bewondert mijn bloemen en het enige waaraan ik kan denken is hem uit te kleden en … Ai, ai Bijou, dat gaat helemaal niet goed zo. Sinds wanneer ben je zo’n oversext madammeke?
Sinds ik Dennis weer heb ontmoet, stomkop, antwoord ik mijn innerlijk stemmetje, en hou nu maar je kop, oké?
Ondertussen doet Dennis heel onschuldig en vraagt waar ik de glazen heb en de kurkentrekker. Waarom krijg ik nu het gevoel dat hij dit stiekem ontzettend amusant vind? Mijnheer neemt alles mee naar buiten en zet de spullen op het kleed dat in mijn voortuin ligt. Dan loopt hij weg om even later met een …… picknickmand? aan te komen zetten.
Hij gaat zitten en klopt op het kussen naast hem. 'Hou nou eens op met dat zenuwachtig heen en weer geloop en kom lekker
zitten.' Hij zegt het met een grijns.
Wantrouwig vraag ik 'waar lach je eigenlijk om, lach je me uit soms?' 'Gut welnee, ik lach je alleen toe.' Ondertussen schenkt hij de glazen in en reikt mij een glas aan. Ik neem een grote slok en verslik me dadelijk ontzettend. Het komt letterlijk mijn neus uit. Ik hoest en kuch en de tranen lopen over mijn wangen. Hij begint mijn rug te bekloppen en zegt zoiets als: 'Wat zonde van de wijn!' Ik weet het zeker. Hij lacht me gewoon uit. Snel kijk ik over mijn schouder, maar zijn ogen kijken onschuldig blauw in die van mij. En dat twinkeltje van amusement dan? Hij ziet mijn wantrouwige blik en grijnst nu echt breed. 'Alsjeblieft zeg Bijou, wat verwacht je nu van me? Dat ik je ter plekke bespring of zo?'
zitten.' Hij zegt het met een grijns.
Wantrouwig vraag ik 'waar lach je eigenlijk om, lach je me uit soms?' 'Gut welnee, ik lach je alleen toe.' Ondertussen schenkt hij de glazen in en reikt mij een glas aan. Ik neem een grote slok en verslik me dadelijk ontzettend. Het komt letterlijk mijn neus uit. Ik hoest en kuch en de tranen lopen over mijn wangen. Hij begint mijn rug te bekloppen en zegt zoiets als: 'Wat zonde van de wijn!' Ik weet het zeker. Hij lacht me gewoon uit. Snel kijk ik over mijn schouder, maar zijn ogen kijken onschuldig blauw in die van mij. En dat twinkeltje van amusement dan? Hij ziet mijn wantrouwige blik en grijnst nu echt breed. 'Alsjeblieft zeg Bijou, wat verwacht je nu van me? Dat ik je ter plekke bespring of zo?'
In een keer goed geraden en hij wéét het. Ik voel me zo betrapt. Schutterig mompel ik: 'Natuurlijk niet' en sla mijn ogen neer. Hij trekt me naar zich toe en fluistert in mijn oor: 'Niet dat ik dat niet wil, maar laten we het rustig aan doen en zo." Nu krijg ik het helemaal warm, die adem in mijn nek… 'Je zit te dicht bij me, zo kan ik niet denken.' Hij knikt lief naar me.
'Oké, prima.' En schuift verder van me af. 'Laten we drinken op de toekomst!' Hij geeft me het bijgevulde glas in mijn hand. Ik neem maar een klein slokje, want ik heb zo het idee dat dit een lange avond gaat worden, waar ik mijn hoofd erbij moet houden.
Hij zit volkomen op zijn gemak op mijn kleed met mij te babbelen over van alles en nog wat: de beautysalon en mijn baas, wat ik vind van de ‘oude taarten’ hier. Hoe mijn studie was verlopen. Hij vraagt en ik vertel en gaandeweg ontspan ik me
een beetje. Ik begin me meer op mijn gemak te voelen bij hem. Na een tijdje komt het gesprek op mijn huisje. Hij vraagt me hoe ik er terecht ben gekomen. 'Nou, dat is een behoorlijk lang verhaal, maar kortweg gezegd heb ik het geërfd.' 'Geërfd? Vertel,' drong hij aan.
een beetje. Ik begin me meer op mijn gemak te voelen bij hem. Na een tijdje komt het gesprek op mijn huisje. Hij vraagt me hoe ik er terecht ben gekomen. 'Nou, dat is een behoorlijk lang verhaal, maar kortweg gezegd heb ik het geërfd.' 'Geërfd? Vertel,' drong hij aan.
'Dat is nu precies waar ik jou, nou ja, Morgan Detectives voor wilde inschakelen.' Ik laat hem de brieven lezen en vertel hem mijn vermoedens en besluit met de vraag, wat hij ervan vindt.
'Tja,' reageert hij, 'ik denk wel dat je gelijk kunt hebben, maar eigenlijk weet je nog zoveel niet.' 'Nee,' beaam ik, 'maar daar heb ik je hulp bij nodig. Ik heb geen idee hoe ik dat moet aanpakken.' Vanzelfsprekend had hij dat vanuit zijn professie wel. 'Weet je zeker dat je dit allemaal uitgezocht wil hebben', vraagt hij dan. 'Het kan best zo zijn dat ik heel vervelende dingen ontdek over je ouders en de vraag is of je dat wil weten.' 'Hoe bedoel je?' Hij legt uit: 'Stel nu dat je moeder een slecht karakter had, een vervelend mens was, wil je dat dan ook weten?' Ik begin heftig te knikken maar hij legt zijn vinger op mijn lippen en sttt me toe: 'Denk er even goed over na. Als je alles eenmaal weet is er geen weg meer terug. Je kan het verleden niet ongedaan maken.'
'Tja,' reageert hij, 'ik denk wel dat je gelijk kunt hebben, maar eigenlijk weet je nog zoveel niet.' 'Nee,' beaam ik, 'maar daar heb ik je hulp bij nodig. Ik heb geen idee hoe ik dat moet aanpakken.' Vanzelfsprekend had hij dat vanuit zijn professie wel. 'Weet je zeker dat je dit allemaal uitgezocht wil hebben', vraagt hij dan. 'Het kan best zo zijn dat ik heel vervelende dingen ontdek over je ouders en de vraag is of je dat wil weten.' 'Hoe bedoel je?' Hij legt uit: 'Stel nu dat je moeder een slecht karakter had, een vervelend mens was, wil je dat dan ook weten?' Ik begin heftig te knikken maar hij legt zijn vinger op mijn lippen en sttt me toe: 'Denk er even goed over na. Als je alles eenmaal weet is er geen weg meer terug. Je kan het verleden niet ongedaan maken.'
Zelf weet ik zeker dat ik het wil weten, ik moet weten hoe het in elkaar stak of het nu leuk is of niet. Maar als Dennis vindt dat ik er een nachtje over moet slapen, kan hij zijn zin krijgen. Zijn vinger ligt nog op mijn lippen en voor de grap zuig ik hem naar binnen. Oeff foutje! De vlam schiet gelijk weer in de pan. Hij kust me en ik kus terug, totdat hij me hijgend wegduwt. Maar ik wil meer en mompel: 'Vind je me niet aantrekkelijk dan?'
Dennis trekt een wenkbrauw op: 'Hoe kom je daar nu bij, ik kan je verzekeren dat ik je héél aantrekkelijk vind'. En hij mompelt tussen zijn tanden door: zo aantrekkelijk dat ik thuis een heel lange koude douche nodig heb.
En hardop: 'Je mag blij zijn dat ik genoeg zelfbeheersing heb voor ons tweeën'. Hij staat op en trekt me ook overeind. Met een lange kus neemt hij afscheid met de belofte me morgen te bellen.
'Slaap lekker, mijn lief, droom van me.'